ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ; (2)

Πολλές φορές θα έχετε ακούσει τον μετεωρολόγο να λέει ότι έρχεται ένα ψυχρό κύμα απο τη Σιβηρία ή ένα θερμό απο την Αφρική.  Αυτό που εννοεί είναι ότι έρχεται στη χώρα μας μια αέρια μάζα πιο ψυχρή ή πιο θερμή απο αυτή που υπάρχει στη χώρα μας. 

Στην Ελλάδα οι αέριες μάζες που υπάρχουν είναι μέτριας θερμοκρασίας και υγρασίας. Αυτά τα μέτωπα, όπως ονομάζονται στη μετεωρολογία οι αέριες μάζες, είναι υπεύθυνα για βροχωπτώσεις, χιονοπτώσεις, χαλαζοπτώσεις αλλά και για υψηλές θερμοκρασίες με παρουσία υγρασίας που εντείνει το φαινόμενο.

Έτσι δύο από τα πιο συχνά  μέτωπα είναι τα θερμά και τα ψυχρά. Το καθένα συνοδεύεται απο κάποιες συγκεκριμένες ενδείξεισ οι οποίες μας προειδοποιούν για την άφιξη τους!

• ΘΕΡΜΑ ΜΕΤΩΠΑ

Όταν δυο αέριες μάζες, μία θερμή και μία ψυχρή, που βρίσκονται σε επαφή κινούνται έτσι ώστε η θερμή να ακολουθεί την ψυχρή, τότε η επιφάνεια που τις χωρίζει λέγεται θερμή μετωπική επιφάνεια και η τομή της με την επιφάνεια της γης θερμό μέτωπο.

Διέλευση θερμού μετώπου.

Νέφωση: Cirrus, Cirrostratus, Altostratus, Nimbostratus.
Βροχή: κυρίως απο τα Nimbostratus. έχει μέτρια ένταση αλλά μεγάλη διάρκεια και είναι συνεχής. Συνοδεύεται απο ομίχλη. Εκτείνεται αρκετά μπροστά απο το μέτωπο ( 300-600 χιλιόμετα). Αν ο θερμός αέρας είναι αρκετά ασταθής, μπορεί να εμφανιστούν τα καταιγιδοφόρα Cumulonimbus.

Μετεωρολογικός χάρτης με εμφανίσεις των μετώπων.

Φαινόμενα που βλέπει ο παρατηρητής:

Θερμοκρασία: Αυξάνει κατά την άφιξη του μετώπου και αυξάνει απότομα κατά τη διέλευσή του.
Σχετική υγρασία: Αυξάνει διαρκώς.
Άνεμος: η ένταση του αυξάνεται καθώς το μέτωπο πλησιάζει και αλλάζει κατεύθυνση κατα τη διέλευσή του.
Νέφη: κατά σειρα είναι cirrus, cirrostratus που πυκνώνουν και η βάση τους χαμηλώνει και μετατρέπονται Altostratus ενώ κοντά στο μέτωπο γίνονται Nimbostratus/Cumulonimbus.
Υετός: Συνεχής βροχή ή χιόνι με μέτρια ένταση και συνήθως μεγάλη διάρκεια, μόνο όταν εμφανιστούν τα Nimbostratus.
Ορατότητα: μόνο πριν τη βροχή είναι καλή.
 

Το θερμό μέτωπο πλησιάζει...

• ΨΥΧΡΑ ΜΕΤΩΠΑ

Όταν δυο αέριες μάζες, μία θερμή και μία ψυχρή, που βρίσκονται σε επαφή κινούνται έτσι ώστε η ψυχρή να ακολουθεί τη θερμή, τότε η επιφάνεια που τις χωρίζει λέγεται ψυχρή  μετωπική επιφάνεια και η τομή της με την επιφάνεια της γης ψυχρό μέτωπο.

Διέλευση ψυχρού μετώπου.

Νέφωση: Altocomulus ,Altostratus, Cumulus, Cumulonimbus.
Βροχή: ραγδαίες διαλείπουσες βροχές πολλές φορές απο καταιγίδες και χαλάζι. 

Μετεωρολογικός χάρτης με εμφανίσεις μετώπων.

Φαινόμενα που βλέπει ο παρατηρητής:

Θερμοκρασία: ελλατώνεται στον τομέα της βροχής και κατά τη διέλευση του μετώπου μειώνεται απότομα.
Σχετική υγρασία: ελλατώνεται γρήγορα.
Άνεμος: η ένταση του αυξάνεται καθώς το μέτωπο πλησιάζει και αλλάζει διεύθυνση απότομα κατα τη διέλευσή του.
Νέφη: καθώς πλησιάζει το μέτωπο Altocomulu Altostratus. έπειτα απο ογκώδη
Cumulus, Cumulonimbus. Μετά τη διέλευση ακολουθεί αίθριος καιρός με Cumulus.
Υετός: στην αρχή λίγη βροχή που συνοδεύεται από καταιγίδες. κατά τη διέλευση του μετώπου γίνεται πολύ ισχυρή με μικρή διάρκεια.
Ορατότητα: στην αρχή είναι ασθενής και μετά τη διέλευση βελριώνεται.

Διέλευση ψυχρού μετώπου.

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ; (1)

Η μετεωρολογία είναι μια απο τις ειδικεύσεις της Γεωλογίας όσο πρωτόγνωρο και αν ακούγεται αυτό!

Οι περισσότεροι απο μας όταν ακούμε τη λεξη μετεωρολογία η πρώτη ερώτηση που μας έρχεται στο μυαλό είναι: θα βρέξει σήμερα;. Με τη βοήθεια κάποιων απλών σημαδιών και την ερμηνεία αυτών, ο καθένας μπορεί να είναι σχεδόν σίγουρος αν θα βρέξει τις επόμενες ώρες για παράδειγμα.
Ένα τέτοιο σημάδι έιναι τα σύννεφα, και συγκεκριμένα το σχήμα, το χρώμα αλλά όλα αυτά σε συνδυασμό με κάποια άλλα σημάδια τα οποία όλοι βλέπουμε αλλά ελάχιστοι τα προσέχουμε....

Τα σύννεφα δεν είναι τίποτα άλλο απο σταγονίδια νερού σε συμπηκνωμένη μορφή στην ατμόσφαιρα.  
Για να γίνουν βροχή, τα σταγονίδια αυτά πρέπει να ψυχθούν. 4 μηχανισμοί συμβάλλουν σε αυτή τη διαδικασία:

1. Μίξη της μάζας αυτής με ψυχρότερη.
2. Ψύξη λόγω ακτινοβολίας του εδάφους. (θυμηθείτε τι βλέπουμε το πρωί μετά απο ξαστεριά).
3. Ψύξη λόγω μεταφοράς σε ψυχρότερες επιφάνειες, είτε έδαφος είτε υδάτινη επιφάνεια.
4.  Αδιαβατική ψύξη λόγω ανοδικών κινήσεων στην ατμόσφαιρα (είναι ο κυριότερος μηχανισμός που δίνει μεγάλης έντασης βροχοπτώσεις).

Τα νέφη έχουν ονομασίες που τους δίνουμε με βάση κάποια χαρακτηριστικά τους. Κάθε νέφος έχει συγκεκριμένες και διαφορετικές ιδιότητες απο τα άλλα. Όμως δεν δίνουν όλα τα νέφη βροχοπτώσεις. Γι' αυτό απαιτείται πολύ καλή παρατηρικότητα και καλή γνώση των χαρακτηριστικών τους. 

• Στην κατηγορία των υψηλών νεφών(πάνω απο 6000 μέτρα) ανήκουν τρία είδη που αποτελούνται απο παγοκρυστάλλους αλλά δεν δίνουν βροχοπτώσεις.

1. Cirrus ή Θύσανοι

Σύννεφα  λεπτά, λευκά, με ινώδη και μεταξώδη όψη. Μορφή φτερών, λοφίων ,άγκιστρων κ.ά. Συνήθως διασπαρμένα ή ακανόνιστα στον ουρανό. Πριν την ανατολή και τη δύση παίρνουν το χαρακτηριστικό κόκκινο ή χρυσαφί χρώμα.

Τα σύννεφα cirrus.

        2. Cirrostartus ή Θυσανοστρώματα

Λεπτό και λευκό πέπλο, με ινώδη μορφή που καλύπτει μέρος ή όλο τον ουρανό.

Τα σύννεφα cirrostratus

Το φαινόμενο της άλως που δημιουργείται λόγω της διάχυσης που σχετίζεται μόνο με αυτά τα σύννεφα.

        3. Cirrocumulus ή Θυσανοσωρείτες

Πολυάριθμες σφαίρες χωρίς σκιές σε ομάδες ή σειρές, κυματοειδείς σχηματισμοί.

Τα σύννεφα cirrocumulus

     

• Στην κατηγορία των μέσων νεφών(μεταξύ 2000 και 6000 μέτρα) ανήκουν δύο είδη:

          1. Altostratus ή Υψιστρώματα

Πυκνό γκρίζο πέπλο, καλύπτει μέρος ή όλο τον ουρανό. Όταν δεν είναι πυκνό, η σελήνη και ο ήλιος διακρίνονται αμυδρά.
Αποτελούνται από υδροσταγονίδια και παγοκρυστάλλους και δίνουν  παρατεταμένες βροχές ή χιόνια.

Τα σύννεφα altostratus

         2. Altocumulus ή Υψισωρείτες

Πολυάριθμες σφαίρες με ή χωρίς σκιές σε ομάδες ή σειρές. Οι σφαίρες είναι λευκές ή γκρίζες μεγαλύτερες απο τα cirrocumulus. Αποτελούνται απο υδροσταγονίδια.

Τα σύννεφα altocumulus

•  Στην κατηγορία των κατώτερων νεφών(κάτω απο 2000 μέτρα) ανήκουν τρία είδη που φτάνουν μέχρι το έδαφος και δίνουν βροχοπτώσεις, χιονοπτώσεις, χαλαζοπτώσεις.

      

       1. Stratus ή Στρώματα

 Ομοειδή  νεφελώδη στρώματα,ανάλογα με την ομίχλη. Παρατηρούνται τη ψυχρή περίοδο στις πλαγιές των βουνών. Πολλές φορές ακολουθεί ασθενής βροχή ψεκάδων(ψιχάλες). Αποτελούνται απο υδροσταγονίδια.

Σύννεφα  Stratus

        2. Stratocumulus ή Στρωματοσωρείτες

Στρώματα σφαιρικών ή κυλινδρικών νεφών γκρίζου χρώματος με σκοτεινά τμήματα σε σειρές ή ομάδες. Πολύ πυκνό ή αφήνει να φαίνονται κομμάτια του ουρανού. Αποτελούνται απο υδροσταγονίδια και παγοκρυστάλλους και συνοδεύονται απο  βροχόπτωση ή χιονόπτωση ασθενούς έντασης.

Τα σύννεφα stratocumulus.

        3. Nimbostratus ή Μελανοστρώματα

Χαμηλό εκτεταμένο άμορφο νεφικό στρώμα με σκοτεινό γκρίζο χρώμα. Τα πιο βροχοφόρα νέφη μικρής έντασης και μεγάλης διάρκειας.

Τα σύννεφα Nimbostratus

•  Στην κατηγορία των νεφών κατακόρυφης ανάπτυξης(περίπου 500 μέτρα κατώτερο ύψος) ανήκουν δύο είδη που φτάνουν μέχρι και τα 6000 μέτρα και δίνουν τα πιο έντονα φαινόμενα.

      1. Cumulus ή Σωρείτες


Πυκνά με κατακόρυφη ανάπτυξη που εμφανίζονται σαν σωροί απο βαμβάκι. Η κορυφή τους σχηματίζει θόλο ενώ η βάση τους είναι επίπεδη και ομαλή. Χρώμα υπόλευκο ή γκρίζο ενώ λάμουν έντονα με το φως του ήλιου. Αποτελούνται απο υδροσταγονίδια και όταν αναπτυχθούν σε ύψος δίνουν έντονες διαλείπουσες βροχές.

Τα σύννεφα cumulus

      2. Cumulonimbus ή Σωρειτομελανίες


Έχουν πολύ μεγάλο όγκο και μεγάλη κατακόρυφη ανάπτυξη. Παίρνουν μορφή πύργων ή βουνών και η πάνω τους επιφάνεια παίρνει τη μορφή αμονιού(φαίνεται η φορά του ανέμου).  Έχουν μεγάλα ηλεκτρικά φορτία, είναι τα πιο καταιγιδοφόρα και δίνουν ραγδαίες βροχές και διαλείπουσες με χαλάζι.

Τα σύννεφα cumulonimbus

Σε επόμενη ανάρτηση θα γίνει ερμηνεία των μετώπων όπως ονομάζονται στη Μετεωρολογία τα οποία ουσιαστικα μας δίνουν ενδείξεις για επερχόμενες καταιγίδες, βροχές κτλ.

ΜΠΟΡΕΙ Ο ΒΟΡΡΑΣ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ Η ΠΥΞΙΔΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΝΟΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ;

Η απάντηση είναι ναι! και αυτό έχει γίνει πολλές φορές κατα το παρελθόν! Συγκεκριμένα 171 φορές τα τελευταία 76 εκατομμύρια χρόνια!!!

Για τη σωστή κατανόηση του φαινομένου αυτού πρέπει να γνωστοποιηθούν κάποιες έννοιες:

1. Βόρειος μαγνητικός πόλος: βρίσκεται κοντά με το γεωγραφικό βορρά με διαφορά σήμερα περίπου 12 μοίρες. Σήμερα εντοπίζεται κάπου στον Καναδά.
2. Νότιος μαγνητικός πόλος: ίδια στοιχεία με τον αντίστοιχο βορρά μόνο που εντοπίζεται νότια της Αυστραλίας.
3. Μαγνητικός ισημερινός: εδώ η βελόνα της πυξίδας θα δείχνει οριζόντια και σχεδον ταυτίζεται με τον γεωγραφικό ισημερινό.

Σχηματική απεικόνιση για την κατανόηση των προαναφερθέντων σημείων.

Σε δυο διαφορετικές χρονολογίες φαίνεται η ακριβής θέση των μαγνητικών βορρά, νότου και ισημερινού.

Το μαγνητικό πεδίο της Γης υφίστανται χρονικές μεταβολές. Μια τέτοια σήμερα δείχνει ότι σήμερα επικρτεί μια μετάθεση προς τη δύση κατά 0.2 μοίρες ανα έτος. 

Χρονική μεταβολή της έγκλισης σε συνάρτηση με την απόκλιση στο Λονδίνο και το Παρίσι.

 Με άλλα λόγια, με την πάροδο των χρόνων η πυξίδα μας δεν δείχνει το ίδιο σημείο και φυσικά δεν δείχνει τον Βορρά όπως νομίζουμε, αλλά δείχνει προς τον Καναδά εκεί που βρίσκεται ο Μαγνητικός Βορράς.

Στον χάρτη σημειώνεται η «περιπλάνηση» του μαγνητικού βόρειου πόλου τα τελευταία 170 χρόνια.

Το ότι ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης κινείται είναι γνωστό στους επιστήμονες εδώ και έναν αιώνα. Ο Τζέιμς Ρος ήταν ο πρώτος που τον εντόπισε το 1831, αφού πρώτα το πλοίο του παγιδεύτηκε επί τέσσερις μήνες στους πάγους. Το 1904 ο Ρόαλντ Αμούντσεν τον ξαναβρήκε, αλλά... μετατοπισμένο 50 χιλιόμετρα βορειότερα από το σημείο του Ρος. 
Σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα ο μαγνητικός πόλος συνέχισε το ταξίδι του προς τον γεωγραφικό βορρά, με ταχύτητα 10 χιλιομέτρων κατ' έτος και αργότερα  40 χιλιομέτρων! 

Αν συνεχίσει έτσι, σε λίγες δεκαετίες θα βγει από τα όρια της αμερικανικής ηπείρου και θα περάσει στη Σιβηρία. Και μετά; Κανείς δεν ξέρει με σιγουριά, αλλά, αν το παρελθόν και οι υπολογιστές προλέγουν σωστά το μέλλον, τα επόμενα 1.200 χρόνια οι πυξίδες θα αποκλίνουν σταδιακά όλο και περισσότερο μέχρι να γίνει η αναστροφή.

Ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια πότε θα συμβεί αυτό. Αν και κατα περιόδους οι ςπιστήμινες ανησυχούν με κάποιες ενδείξεις...

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΙΜΑΛΆΙΑ ΨΗΛΩΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ;

Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό και να γίνει κατανοητός ο λόγος που τα Ιμαλάια ψηλώνουν ακόμα, πρέπει να γνωστοποιηθεί ο μηχανισμός που οδήγησε στο σχηματισμό της οροσειράσ και που ακόμα συνεχίζει να δρα ώστε να εντείνεται το φαινόμενο.

Θα χρειαστεί να ταξιδέψουμε αρκετά πίσω στο γεωλογικό χρόνο ώστε να μάθουμε την ιστορία της Ινδίας!
Κατά τη διάρκεια του Προκαμβρίου και του Παλαιοζωικού (πριν 400 εκατομμύρια χρόνια περίπου), η ινδική υποήπειρος, ήταν μέρος της Ανατολικής Γκοντβάνας (κομμάτι της αρχικής ενιαίας στεριάς Παγγαίας) όπου διαχωρίζεται από την Ευρασία με τον ωκεανό της Παλαιοτηθύος (αρχική θάλασσα).
Η ινδική πλάκα στη συνέχεια διέκοψε από την Αυστραλία και την Ανταρκτική στο Κατώτερο Κρητιδικό ( πριν130  εκατομμύρια χρόνια περίπου) με το άνοιγμα του Νοτίου Ινδικού Ωκεανού.Στο Ανώτερο Κρητιδικό (πριν 84 εκατομμύρια χρόνια περίπου), η ινδική πλάκα  άρχισε ένα ταξίδι απο το νότιο ημισαφαίριο προς το βόρειο διανύοντας μια απόσταση περίπου 6000 χλμ, με ταχύτητα περίπου 15 εκατοστά ανα έτος χωρίς όμως η ταχύτητα αυτή να διατηρείται σταθερή.

το ταξίδι της Ινδίας

Αποτέλεσμα αυτού του ταξιδιού ήταν η ηπειρωτική σύγκλιση κατά μήκος της ζώνης σύγκλισης μεταξύ της Ινδοαυστραλιανής και της Ευρασιατικής πλάκας που τελικά οδήγησε σε ορογέννεση, αυτή των Ιμαλαϊων.

Αφου σχηματίστηκαν τα Ιμαλάια, γιατι ακόμα μέχρι σήμερα συνεχίζουν να ψηλώνουν;
Το γεγονός οφείλεται στην συνεχιζόμενη σύγκρουση της Ινδικής πλάκας με την Ευρασιατική. Στην περιοχή αυτή σχηματίζεται ένα μεγάλου πάχους μπλοκ απο ιζήματα και αναδιπλώσεις του φλοιού, σχηματίζοντας έτσι τα Ιμαλάια. 
Η σύγκλιση είναι συνεχής, άρα και η ορογέννεση θα είναι συνεχής με αποτέλεσμα την συνεχή ανύψωση της οροσειρας.

Ευτυχώς οι συνθήκες διάβρωσης στην περιοχή και λόγω υψομέτρου είναι τόσο έντονες, ώστε η ανύψωση είναι πάρα πολύ μικρή!

η σύγκρουση των δυο πλακών και ο σχηματισμός των Ιμαλαϊων.

YELLOWSTONE: ΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ!

 Το Εθνικό πάρκο Γέλοουστοουν , που ιδρύθηκε ως εθνικό πάρκο το 1872. Βρίσκεται κυρίως στην πολιτεία του Ουαϊόμινγκ, αν και επεκτείνεται στη Μοντάνα και στο Αιντάχο. Το πάρκο ήταν το πρώτο του είδους το και είναι γνωστό για την άγρια ζωή του και τους πολλούς θερμοπίδακες του, ειδικά το Μέγα Γκέιζερ, γνωστό ως γεο-πιστός, ένα από τα πιο δημοφιλή θεάματα του πάρκου. Το πάρκο έχει πολλά είδη οικοσυστημάτων αλλά το κυρίαρχο είναι το υποαλπικό δάσος.

 Το Εθνικό Πάρκο Γέλοουστοουν επεκτείνεται σε μία περιοχή 8.980 τετραγωνικών χιλιομέτρων, περιλαμβάνοντας λίμνες, φαράγγια, ποτάμια και οροσειρές. Η λίμνη Γέλοουστοουν είναι μία από της μεγαλύτερες λίμνες σε υψηλό υψόμετρο στη Βόρεια Αμερική και βρίσκεται πάνω από τη καλδέρα Γέλοουστοουν, το μεγαλύτερο υπερηφαίστειο της ηπείρου. Η καλδέρα θεωρείτα ενεργό ηφαίστειο, καθώς έχει εκραγεί αρκετές φορές με τεράστια δύναμη τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια. Περίπου οι μισοί θερμοπίδακες του πλανήτη βρίσκονται στο Γέλοουστοουν, τροφοδοτούμενα από αυτήν την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Οι εκροές της λάβας και βράχοι από της εκρήξεις καλύπτουν την περισσοτέρη περιοχή του Γέλοουστοου^ν.

 H μεγαλύτερη λίμνη Γέλοουστοουν  είναι 35,220 εκτάρια με βάθος 120 μέτρα και  ακτογραμμή  180 χιλιόμετρα σε υψόμετρο 2,357 μέτρων από τη θάλασσα

 

Το φαράγγι του Γέλοουστοουν με το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα να φαίνεται στα βράχια λόγω ύπαρξης σιδήρου στα πετρώματα, ιδιότητα η οποία έδωσε αυτό το όνομα στο πάρκο.

 
 Θερμές πηγές και γκέιζερ ως γεωλογικά υπολείμματα μας θυμίζουν τις συνθήκες αποκάλυψης που έδωσαν στον Εθνικό Δρυμό του Γέλοουστοουν τη σημερινή του μορφή.
Αυτό το θαύμα της φύσης στον αμερικανικό Βορρά σχηματίστηκε χάρη στις βίαιες εκρήξεις ενός από τα επονομαζόμενα υπερηφαίστεια και μέχρι πρότινος οι ειδικοί θεωρούσαν πως αυτή η γεωλογική δραστηριότητα υπήρξε μοναδική.
 Βαθιά, κάτω από το Πάρκο Γέλοουστοουν των ΗΠΑ βρίσκεται ένα μεγάλο ηφαίστειο, το οποίο εάν εκραγεί θα καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας και οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες για όλο τον πλανήτη.Ο θάλαμος μάγματος έχει μήκος πάνω από 600 χιλιόμετρα.....

Οι θερμές πηγές αποτελούν μια ένδειξη για το τι κρύβεται από κάτω: περιοχές όπου βράζει το λειωμένο μάγμα, αέρια σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και υδροθερμικά υγρά.

Το Old Faithful Geyser που εκρύγνηται κάθε 91 λεπτά.

 

θερμή πηγή με αποθέσεις θείου.

Μια απο τις μικρές θερμές πηγές του πάρκου.

Grand Prismatic Spring

χαρακτηριστική εικόνα απο το πάρκο με θερμές πηγές.

 

Το Γέλοουστοουν βιώνει χιλιάδες μικρές σεισμούς κάθε χρόνο. Έχουν γίνει έξι σεισμοί με μέγεθος τουλάχιστον 6 ή μεγαλύτερο κατά τους ιστορικούς χρόνους, όπως ένας σεισμός μεγέθους 7,5 που έπληξε λίγο έξω από τα βορειοδυτικά σύνορα του πάρκου το 1959. Αυτός ο σεισμός προκάλεσε μια τεράστια κατολίσθηση, η οποία προκάλεσε μερική κατάρρευση φράγματος Hebgen Lake. Αμέσως μετά, το ίζημα από την κατολίσθηση έφραξε τον ποταμό και δημιούργησε μια νέα λίμνη, γνωστή ως Earthquake Lake.